- белпой
- [بي ل پاي]1. панҷае, ки ангуштонаш бо пардаҳо ба ҳамдигар пайваст мебошад2. зоол. белпойҳо номи гурӯҳи ширхӯронӣ обӣ (монанди морж, тюлен ва ғ.), ки дасту пои онҳо шабеҳи боли моҳӣ буда, ба шиноварӣ мусоидат мекунад
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
